حوكمه‌كانی بانگ و قامه‌ت

بانگ لەزمانەوانیدا: بەواتای زانین و ئاشكراكردن دێت, سەرچاوەكەشی بەم شێوەیە وەرگیراوە (التأذين مصدر أذن- يؤذن- أذانا, ومؤذا), وە دەوترێت (أذنت بهذا الأمر), ڕێگەم بەم كارە دا, واتە: زانیم, یان دەوترێت آذنني فلان, فڵان كەس پێی وتم ، واتە: ئاگاداری كردمەوە (1).

هەر وەكو خوای گەورە فەرموویەتی: [وَأَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ] ، [الحج: ٢٧] ، واتە: [جاڕ بەەەێێ

هەروەها الأَذَانُ ، وَالْأَذِيْنُ وَالتَأْذِيْنُ ، هەموویان بە واتای بانگكردنە بۆ نوێژ (2).

بانگ لە ڕوانگەی شەرعەوە: زیكرێكی تایبەتە كه ئایينی ئیسلام دایناوە بۆ ئاگاداركردنەوە بۆ كاتی نوێژە فەرزەكان و, بانگكردنی موسڵمانانە بۆ بەجێگەیاندنی ئەو عیبادەتە (3), وە لەلایەن زانایانەوە چەند پێناسەیەکی تری بۆکراوە وەکو:

• بریتیيە لە بانگەوازكردن بۆ نوێژ بە چەند وتەیەكی تایبەت (4).

• عیبادەتێكی خواییە بە بانگەوازكردن بۆ كاتی نوێژە فەرزەكان بە چەند وتەیەكی دیاریكراو (5).

كەواتە بانگدان عیبادەتە وەكو چۆن بەجێگەیاندنی نوێژ و زەكات و حەج و ڕۆژوو عیبادەتن.